به نقل از «ایران اکونومیست»

مهم‌ترین رژیم غذایی پس از اعمال جراحی چیست؟

تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۹۴۲۷۷

عضو هیئت علمی دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به تاثیر مداخلات تغذیه‌ای بر پیامدهای پس از جراحی، گفت: میزان مرگ و میر پس از عمل جراحی در بیماران مبتلا به سوء تغذیه ۳۳ درصد است.

به گزارش ایران اکونومیست، دکتر غزاله اسلامیان ضمن بیان این مطلب، گفت: براساس یافته‌های مطالعات صورت گرفته، میزان مرگ و میر در بیماران مبتلا به سوء تغذیه که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند حدود ۳۳ درصد است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حالی که این آمار در افرادی که مبتلا به سوء تغذیه نیستند ۳.۵ درصد گزارش شده است.

او عوارض سوء تغذیه در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند را شامل افزایش ابتلا به عفونت‌ها، افزایش تعداد زخم‌های بستر، بهبود آهسته زخم‌ها و افزایش رشد باکتری‌های دستگاه گوارش برشمرد.

اسلامیان خاطرنشان کرد: بیمارانی که مورد عمل جراحی قرار می‌گیرند به واسطه شرایط بیماری و جراحی، نیازمند مراقبت‌های خاصی هستند. تغذیه مناسب قبل از جراحی‌هایی که با برنامه‌ریزی انجام می‌شود، تاثیر بسزایی بر روند بهبود بیمار پس از جراحی دارد.

این استادیار دکترای تخصصی علوم تغذیه با اشاره به روند اجرای برنامه تغذیه‌ای در بیماران تحت عمل جراحی، تصریح کرد: فرایند تغذیه در بیمار کاندید جراحی باید از زمان بستری شدن وی در بیمارستان (قبل از عمل جراحی) شروع شود و تا دوره بهبود پس از عمل ادامه داشته باشد.

وی با بیان این که بیمار یک تا دو روز قبل از جراحی بهتر است از رژیم‌های غذایی کم فیبر یا رژیم‌های غذایی مایع پیروی کند، افزود: قبل از جراحی طبق دستور پزشک، تغذیه بیماران متوقف می‌شود (ناشتا یا NPO) تا روده بزرگ بیمار فاقد مواد باقی‌مانده باشد و خطر ابتلا به عفونت‌ها کاهش یابد.

به گفته وی، بر اساس نوع جراحی و شرایط بیمار ممکن است مدت زمان این وضعیت (ناشتا بودن) در بیماران متفاوت باشد و حتی در جراحی‌های اورژانسی این شرایط مهیا نباشد.

وی خاطرنشان کرد: بعد از جراحی و به هوش آمدن بیمار، پزشک با توجه به نوع جراحی و عملکرد دستگاه گوارش بیمار نوع تغذیه وی را تعیین می‌کند که بهتر است در صورت امکان در اسرع وقت تغذیه از راه دهان آغاز شود.

اسلامیان افزود: پس از جراحی با تجویز پزشک، تغذیه بیمار با رژیم غذایی مایع صاف آغاز می‌شود. سپس رژیم غذایی مایع کامل، رژیم غذایی پوره و نیمه جامد و رژیم غذایی معمولی برای بیمار تجویز می‌شود.

وی افزود: ممکن است به تغذیه حمایتی نیاز داشته باشند که بر حسب شرایط بیمار تغذیه با لوله مری معده(انترال) یا تغذیه وریدی (پرنترال) اجرا می‌شود.

او همچنین خاطرنشان کرد: نوع تغذیه بیمارانی که پس از جراحی به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل می‌شوند با توجه به عملکرد دستگاه گوارش، وضعیت سوء تغذیه و نارسایی‌های ارگانی توسط کارشناسان تغذیه بیمارستان تنظیم و پایش می‌شود.   

وی افزود: مقدار کالری و میزان پروتئین دریافتی بر اساس نوع جراحی و شرایط بیمار تعیین می‌شود. تامین پروتئین کافی نقش مهمی در بهبود شرایط بیمار به ویژه عملکرد سیستم ایمنی، بهبودی زخم‌ها و ترمیم بافت‌ها دارد.

اسلامیان با اشاره به نیاز برخی بیماران به دریافت مکمل‌های پروتئین، مولتی ویتامین و املاح، گفت: در این بیماران بسته به نوع جراحی و شدت آسیب و جراحات ممکن است پس از ترخیص از بیمارستان برای مدت زمان مشخصی نیاز باشد این مکمل‌ها را دریافت کند.

بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، وی در خاتمه سخنان خود، خاطرنشان کرد: مقدار الکترولیت و مایعات دریافتی بر اساس شرایط بیمار و نتایج آزمایش‌ها با دستور پزشک از طریق سرم درمانی یا به صورت خوراکی تامین می‌شود.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: جراحی

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: جراحی شرایط بیمار تغذیه بیمار پس از جراحی نوع جراحی رژیم غذایی سوء تغذیه عمل جراحی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۹۴۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک موضوع مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

به گزارش خبرآنلاین، تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت ایران دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که این آمار در آینده افزایش بیشتری خواهد داشت.

آمار ابتلا به بیماری های آلرژیک در جهان به سرعت در حال افزایش است و متخصصان معتقدند به دلیل صنعتی شدن دنیای مدرن، تغییر الگوی زندگی‌ها، مدل ساختمان‌سازی‌ها، آلودگی هوا و تغذیه این آمار همچنان رو به افرایش خواهد ماند.

در ایران تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند. آماری که در سال‌های اخیر افزایش بیشتری یافته است. به طوری که از هر ۲ ایرانی، تقریبا ۱ نفر به یکی از بیماری‌های آلرژیک مبتلا است.

درباره آلرژی چند تصور اشتباه بین خیلی از مردم وجود دارد؛ این که این بیماری تنها مختص دوره کودکی است و فرد در بزرگسالی به آن مبتلا نخواهد شد، این که آلرژی بیماری نیست و فقط نوعی حساسیت ساده است، این که پرهیز غذایی شدید می‌تواند به کنترل آلرژی کمک کند و این که آلرژی هرگز درمان نخواهد شد.

یک نکته‌ مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

خیلی از افراد به دلیل داشتن شناخت اندک از آلرژی نمی‌دانند که این عارضه، واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن است و زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی، ماده‌ای را که معمولاً برای بدن بی‌ضرر است (مثل گرده گیاهان)، به اشتباه به عنوان ماده‌ای خطرناک و مضر شناسایی می‌کند و برای دفاع از بدن علیه آن ماده وارد عمل می‌شود. و به این ترتیب، بیماری آلرژی بروز می‌کند و فرد را درگیر می‌کند.

دکتر محمدحسن بمانیان، فوق تخصص آلرژی و آسم و دبیر انجمن آسم و آلرژی ایران به همشهری آنلاین می‌گوید: آلرژی، یک مکانیزم طبیعیِ سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی است. البته برخلاف تصور عمومی درباره این که آلرژی هیچ درمانی ندارد، آلرژی درمان قطعی دارد. به طوری که دیگر نیاز نیست بیمار دارو مصرف کند. البته نه همه آلرژی‌ها. مثلا کسانی که به نیش زنبور آلرژی دارند، بیماری‌شان قابل درمان است. به شرط آن که فرد خوددرمانی نکند.

به گفته این فوق تخصص آلرژی، آلرژی، یک بیماری مزمن است که طی یک دوره و بازه زمانی و با داروها و روش‌هایی که پزشک به بیمار ارائه می‌دهد، کنترل می‌شود.

این ایمونولوژیست درباره چگونگی تشخیص آلرژی از عفونت‌های ویروسی هم توضیح می‌دهد: موردی که آلرژی را از عفونت‌های ویروسی متمایز می‌کند، این است که در آلرژی‌ها خارش، یک علامت غالب است؛ خارش چشم، گلو و گوش.

تبعات خطرناک بی‌توجهی به آلرژی

بمانیان در پاسخ به این سؤال که آیا افرادی که برای کنترل آلرژی اقدام به خوددرمانی با مصرف آنتی‌هیستامین و اسپری بینی و ... می‌کنند، قابل تایید است، می‌گوید: آلرژی، یک بیماری است و باید درمان شود. آلرژی‌های شدید اگر درمان نشوند، باعث ایجاد اختلالات دیگری می‌شوند؛ مثل اختلالات خواب، انواع اختلالات گوش و انواع اختلالات چشمی. مثلا فردی که آلرژی چشمی دارد، به علت خارش مدام چشم‌ها مجبور است همیشه چشم‌های خود را با فشار بخاراند. خب با این کار فشار چشم‌ها بالا می‌رود، احتمال بروز آب مروارید افزایش پیدا می‌کند، ممکن است عیوب انکساری مثل آستیگمات برای چشم ایجاد شود، حتی بعضی‌ها کارشان به نیاز به پیوند قرنیه می‌کشد.

این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: در آلرژی‌های بینی مثلا ممکن است حس بویایی و چشایی فرد از دست برود و کیفیت زندگی خیلی پایین بیاید. ممکن است آلرژی در حنجره منتشر شود و صدای فرد برای همیشه تغییر کند، ممکن است به گوش میانی گسترش پیدا کند و باعث کاهش شنوایی فرد شود. حتی می‌تواند به ریه‌ها برسد و ایجاد آسم کند. همچنین مواردی از آلرژی‌های بینی را داریم که به پولیپ ختم می‌شود. پولیپ هم چون باعث انسداد بینی می‌شود و نوع تنفس، تنفس دهانی می‌شود، فرم فک در طولانی‌مدت تغییر می‌کند و اگر کودکی آلرژی داشته باشد و درمان نشود، در بزرگسالی نیاز به ارتودنسی و جراحی فک پیدا می‌کند. پس آلرژی یک حساسیت ساده نیست که از کنارش بگذریم و حتما باید درمان شود.

آلرژی، بیماریِ مخصوص کودکان نیست

دکتر سیدعلیرضا مهدویانی، فوق تخصص آلرژی هم در پاسخ به این سؤال که آیا آلرژی، بیماری مختص کودکان است، می‌گوید: علائم آلرژی در کودکان بیشتر مشاهده می‌شود تا بزرگسالان. اما این موضوع به این معنی نیست که فقط کودکان به آلرژی مبتلا می‌شوند. در هر سنی امکان ابتلا وجود دارد. حتی در بالای ۵۰ سالگی.

این فوق تخصص آلرژی در توضیح بهتر این موضوع، بیماری ‌آلرژی را تعریف می‌کند و می‌گوید: آلرژی، افزایش حساسیت نسبت به عوامل محیطی و خارجی است که به خودی خود برای بدن ضرری ندارند، اما سیستم ایمنی بدن، آنها را دشمن و بیگانه تشخیص می‌دهد و علیه آنها به دفاع برمی‌خیزد و چون سیستم ایمنی در کودکان ضعیف‌تر است و پاسخ‌دهی سیستم ایمنی در دوران کودکی بیشتر صورت می‌گیرد، علائم آلرژی در آنها نسبت به بزرگسالان بیشتر مشاهده می‌شود. پس دلیل اصلی بروز بیشتر آلرژی در بچه‌ها این است.

به گفته مهدویانی، گاهی هم عوارض دارویی باعث بروز آلرژی‌ در فرد می‌شود که به آن می‌گوییم "آلرژی دارویی" و ممکن است با افزایش سن، شدت آلرژی هم بیشتر شود.

آیا پرهیز غذایی درست است؟

مهدویانی درباره پرهیزهای غذایی شدید که برخی متخصصان برای کنترل آلرژی کودکان و بزرگسالان تجویز می‌کنند، اشاره می‌کند و می‌گوید: برخی همکاران پرهیزهای غذایی شدید و طولانی‌مدت به بیمار مبتلا به آلرژی می‌دهند. به طوری که ممکن است فرد – کودک یا بزرگسال – دچار مشکلات دیگری ازجمله سوءتغذیه شود. ما نمی‌گوییم رژیم غذایی ازسوی بیماران مبتلا به آلرژی جدی گرفته نشود، ولی مواد غذایی اصلی نباید طولانی‌مدت از رژیم بیمار حذف شود.

دکتر مهدویانی می‌گوید: آلرژی انواع دارد و بعضی از انواع آن اصلا ربطی به رژیم غذایی ندارند. یعنی خیلی از افراد اصلا به غذا آلرژی ندارند و مثلا آلرژی بینی دارند که در بهار شدت می‌گیرد. درضمن همه افراد، همه آلرژی ها را با هم ندارند. تشخیص این نکته از طرف پزشک خیلی مهم است. فقط اگر افزایش حساسیت در گوارش فرد اتفاق بیفتد، می‌شود آلرژی غذایی. بقیه آلرژی‌ها ربطی به مواد خوراکی و غذا ندارند.

او تاکید می‌کند: اتفاقی که اکنون رخ می‌دهد، این است که وقتی یک بیمار مبتلا به آلرژی به متخصص مراجعه می‌کند، آنقدر توسط بعضی از همکاران پزشک تحت اجتناب‌های غذایی قرار می‌گیرد که بیمار گاهی دچار سوءتغذیه می‌شود.

این فوق تخصص آلرژی تاکید می‌کند: مثلا ما به بیمار می‌گوییم شما آلرژی غذایی نداری و او می‌پرسد "یعنی می‌توانم فست‌فود و سس و فلفل و ... بخورم؟" وقتی ما می‌گوییم آلرژی غذایی نداری، یعنی نسبت به مواد غذایی اصلی مثل شیر، گندم، تخم مرغ، برنج و ماهی حساسیت نداری. این به این معنا نیست که شما آزاد هستید که سس و مواد افزودنی و نگه‌دارنده و ... بخورید. اینها در حیطه آلرژی نیست؛ اینها مواد تحریک‌کننده است که هر فردی – نه فقط مبتلایان آلرژی - اینها را بخورد، ممکن است دچار تحریک گلو، سرفه و ... شود.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902012